Stabilny, ale z możliwością rozbudowy

Stabilny, ale z możliwością rozbudowy

„U nas rozwój liczby praktykantów jest stabilny” – mówi Helmuth Hehenberger, który jako tyrolski mistrz cechu państwowego pełni jednocześnie funkcję państwowego kierownika praktykantów. Ta stabilność wynika również z faktu, że co roku 40–50 osób zmienia karierę zawodową lub rozpoczyna ją późno, rozpoczynając praktykę zawodową jako stolarz. „Oczywiście starsi praktykanci lub ci, którzy na drugiej ścieżce edukacyjnej dostają się do zawodu stolarza, to efekt uboczny, ale bardzo ważny” – mówi Tyrolczyk. Biografie stojące za tymi decyzjami zawodowymi są różnorodne, podobnie jak możliwości wykraczające poza „klasyczne” nauczanie. „Są osoby, które porzuciły szkołę, a także osoby w pełni przeszkolone, które na przykład wybierają ścieżkę skróconego stażu. Takie zatrudnienie zwykle następuje poprzez pośrednictwo w urzędach pracy lub za pośrednictwem Tyrolskiej Fundacji Pracy. To wsparcie jest dobre również dlatego, że firmom szkoleniowym nie zawsze jest łatwo śledzić zmieniające się możliwości” – mówi Hehenberger. We własnej firmie zatrudnia obecnie „późnego karierę”, która w wieku 31 lat i po długim okresie pracy w administracji miejskiej uczy się zawodu stolarskiego. „Dobrze, że takie warianty istnieją, a duża liczba nowych uczestników potwierdza wartość naszego rzemiosła”. Nawet jeśli starsi praktykanci, którzy są już w pełni zatrudnieni, mają inny harmonogram wynagrodzeń niż młodzi ludzie, w większości przypadków zarabiają mniej niż wcześniej. Różnica ta jest następnie kompensowana przez instytucje takie jak AMS.

Praktyczne wsparcie

Aby zapewnić wsparcie podczas szkolenia, Gildia Tyrolska udostępnia folder szkoleniowy, który zawiera przydatne informacje dla obu stron i jest wysyłany automatycznie po podpisaniu umowy szkoleniowej. „Istnieje wiele możliwości szkolenia i firmy również mają tutaj swoje obowiązki. Ponieważ sposób, w jaki praktykanci włączają się w działalność firmy, jest kluczowym czynnikiem satysfakcji i utrzymania się w pracy” – mówi Hehenberger, który wie również, że nie zawsze łatwo jest wdrożyć wszystko dokładnie w codziennych wydarzeniach: „Moim zdaniem folder zapewnia tutaj bardzo dobre wsparcie. Zawiera przegląd obowiązkowych treści nauczania w każdym roku szkolenia. Istnieją przykłady, które powinny ułatwić przeniesienie do ćwiczyć.”

Wystarczające firmy

„Każdy młody człowiek, który chce nauczyć się zawodu stolarskiego, może znaleźć w swojej okolicy firmę szkoleniową” – mówi Hehenberger, przekonany o dobrych ofertach w Tyrolu. Spośród 1249 właścicieli firm (stan na 31 lipca 2025 r.) około połowa to firmy produkcyjne, a około 130 z nich szkoli obecnie łącznie około 329 praktykantów co cztery lata. „Wiem, że więcej firm chciałoby przyjąć praktykanta, ale nie znalazło odpowiedniego.” Dla Hehenbergera w statystykach uderzają dwa punkty: firmom posiadającym szeroką ofertę i dobry park maszynowy łatwiej jest znaleźć młode talenty niż specjalistom takim jak: B. Konstruktorzy okien czy drzwi – tutaj zdecydowanie preselekcjonują ich praktykanci i ich rodzice. Oraz: Firmy oferujące szkolenia zwykle robią to kilka razy. Odpowiada za to przede wszystkim poczta pantoflowa wśród młodych ludzi: „Jeśli praktykant jest szczęśliwy w swojej firmie, reklamuje to swoim znajomym – a doświadczenie pokazuje, że tak się najlepiej sprawdza”.

Wyjście do kina

Niemniej jednak mieszkańcy Tyrolu promują szkolenia także w inny sposób – opierając się na różnych filarach. Według Hehenbergera, stosunkowo niedrogiego kanału reklamowego o szerokiej dystrybucji i bardzo dobrym odbiciu, ważną rolę odgrywa reklama kinowa: „Jesienią rozpoczynamy nową kampanię praktykantów, a pod hasłem „Z czego jesteś dumny”, skupiającym się na specjalnych dziełach czeladniczych, jesienią pojawi się hasło „Co cię uszczęśliwia?”. Inne działania obejmują kampanię „Uwaga na plac budowy” i kampanię plakatową, dzięki której praktykanci i ich firmy szkoleniowe odnoszące sukcesy znajdą się na czele konkursów, a także wczesna promocja młodych talentów w ramach Trofeum Tischlera.

Udany model Tischler Trophy

Aby rzemiosło było widoczne wśród młodych ludzi już od najmłodszych lat, ten udany model stosowany jest również w Górnej Austrii: całe klasy siódme w gimnazjum projektują i wspólnie wykonują elementy na lekcjach rzemiosła, przy wsparciu stolarza patrona.„W Górnej Austrii od dziewięciu lat co roku bierze udział około dwudziestu szkół. W wyniku projektu przyjęto już wielu praktykantów”, informuje Claudia Hindinger, regionalna kierownik ds. praktyk zawodowych w Górnej Austrii. Ponadto niektóre biura okręgowe Izby Handlowej organizują wiec pracy: tutaj uczniowie przychodzą bezpośrednio do firm, zapoznają się z branżą stolarską i mogą samodzielnie wykonać przedmiot. „Sklepy stolarskie otwierają swoje drzwi również podczas Tygodnia Pracy, aby zwrócić uwagę na firmy. Szczególnie pomocne są dni próbne w dziewiątej klasie. Wszyscy zaangażowani czerpią ogromne korzyści z tych wszystkich możliwości zapoznania młodych ludzi z naszym rzemiosłem” – przekonuje Hindinger.

Stabilna Górna Austria

Hindinger uważa, że ​​po nieznacznym spadku liczby praktykantów w ostatnich latach liczba ta obecnie się stabilizuje. Według stanu na 30 czerwca 2025 r. w 149 firmach szkoleniowych było 259 praktykantów stolarskich, 136 praktykantów w 85 firmach w branży produkcji technologii stolarskiej (TIT) i 88 praktykantów w zakresie planowania TIT w 56 spółkach w Górnej Austrii. Ponadto w dwóch firmach szkoli się trzech techników stolarskich specjalizujących się w budowie modeli i form, a w czterech firmach szkoli się ośmiu praktykantów zajmujących się budową łodzi. Podział ten pokazuje różnorodne warianty, jakie obecnie oferuje ten zawód – a osoby za niego odpowiedzialne zgadzają się, że należy go szeroko rozpowszechnić wśród społeczeństwa.

Tematy łączą się

Chociaż dla niektórych jest „ale”, jeśli chodzi o różnorodność: Dla Helmutha Hehenbergera połączenie obszarów produkcji i planowania w ramach czteroletniego szkolenia z zakresu technologii stolarskiej jest głównym zadaniem na przyszłość: „Kiedy w 1998 r. wprowadzono tę ścieżkę edukacyjną, zawód ten wyglądał zupełnie inaczej. Dziś obszary te wyraźnie łączą się w praktyce, a firmy szkoleniowe zazwyczaj dysponują zarówno niezbędnym wyposażeniem maszynowym, jak i umiejętnościami planowania. Na początku tak nie było, więc podział był dobrym sposobem idź. Teraz przyszedł czas na połączenie podziałów. Oczywiście, jednocześnie odpowiednio dostosowując szkolenie szkolne.”

Karyntczyk Peter Preinig jest także mistrzem cechowym i nadzorcą praktykantów, a także tak podsumowuje główne punkty szkolenia w zakresie technologii stolarskiej: „Aby utrzymać wysoką jakość i uzasadnić związany z nią większy wysiłek szkoleniowy, sensowny jest szerszy zakres stanowisk”.

„Brakuje” stażystów

Peter Preinig również podaje stabilne dane ze swojego kraju związkowego: Liczba praktykantów w Karyntii w ostatnich latach ustabilizowała się na poziomie około 200 praktykantów: „Nie odnotowujemy ani ogromnego spadku, ani wzrostu. Chociaż z pewnością istnieją duże różnice między regionami”. Sytuacja w Górnej i Dolnej Karyntii rozwija się bardzo pozytywnie, ale w obszarach metropolitalnych Klagenfurt, Villach i St. Veit an der Glan liczby te spadają. Dzieje się tak głównie za sprawą silnej konkurencji szkół, której zależy także na utrzymaniu liczby uczniów. W przypadku „wczesnej rekrutacji” Karyntia stawia również na wspomniane już Trofeum Tischlera i obecność na targach praktykantów, które odbywają się co roku w lutym w Klagenfurcie. Obecnie reorganizują wygląd targów, aby móc jeszcze bardziej szczegółowo dotrzeć do młodych ludzi.

Wypróbuj tę pracę

„Zasadniczo nie jesteśmy zainteresowani po prostu zabieraniem młodych ludzi z innych ścieżek szkoleniowych, aby utrzymać naszą liczebność. Szukamy prawdziwych talentów, którzy pasjonują się tym zawodem i dlatego zostaną z nami na dłuższą metę” – mówi Preinig. Dobrym sposobem na znalezienie tego, jak wspomniała już Claudia Hindinger, jest „próbowanie” w firmie: „Dziś młodym ludziom nie jest łatwo znaleźć odpowiednią karierę ze względu na mnogość oferowanych opcji. Dni próbne to świetna okazja, aby wypróbować różne rzeczy i dowiedzieć się, co tak naprawdę kryje się za daną pracą. Oczywiście firmy również odnoszą ogromne korzyści z osobistego poznania się. Ponieważ bardzo szybko można zobaczyć, czy jest to odpowiednie rozwiązanie – czy też nie”.

Współczesna reprezentacja

Niezależnie od wszelkich kampanii reklamowych i promocyjnych – aby zapewnić dalsze istnienie zawodu, konieczne jest utrwalenie w świadomości ludzi wizerunku branży stolarskiej: „Szanowanie naszej pracy musi znacznie wzrosnąć; to jest jedno z największych wyzwań” – mówi Claudia Hindinger, która apeluje także do mediów, aby na czas prezentowały zawód: „Stolarz z ołówkiem za uchem, w fartuchu zawiązanym, za nim zakurzony bałagan z desek – czego w praktyce nie ma od dawna. Niestety, taki obraz jest wciąż przekazywany zdecydowanie zbyt często.”